Obyczajowy kącik: Nino Haratischwili "Ósme życie"

"Chcesz być wolna? Bądź wolna. Chcesz tańczyć? Tańcz. Chcesz być mężatką? Bądź mężatką. To nie jest hańba. Ale wszystkiego naraz robić się nie da. Mieć wszystko, to jak nie mieć niczego."

Czasami po przeczytaniu książki brakuje mi słów.
"Genialna przyjaciółka" Ferrante, "Małe życie" Yanagihara czy "Przeznaczeni" Grocholi, a teraz "Ósme życie". Co łączy te wszystkie powieści?
Po prostu są cudowne.

Historia rozpoczyna się wraz z początkiem XX wieku, gdy na świat przychodzi najmłodsza córka najsłynniejszego gruzińskiego wytwórcy czekolady- Stazja. W późniejszych latach poznajemy losy bohaterów, którym towarzyszy okrutna i bezlitosna wojna, utrata marzeń i smak słodkiej czekolady, wypełniająca serca i będąca przekleństwem każdego kto jej spróbuje. Ta powieść to podróż, nie tylko w czasie. Przenosi nas od gruzińskich wybrzeży Morza Czarnego po Berlin, Paryż i Londyn.


Biorąc do ręki tę powieść spodziewałam się, że będzie to kolejna przyjemna pozycja, którą zacznę i skończę szybko. Historia, która wydawała się być na samym początku prosta, okazała się niesamowicie skomplikowana i z każdą stroną uświadamiałam sobie swój błąd.
"Ósme życie" to nie jest pierwsza lepsza książka, to coś znacznie więcej niż tekst na kartkach papieru. To przejmująca historia rodu rodziny, którą Nica (główna narratorka) przedstawia swojej siostrzenicy Brilce. Opowieść kierowana do dziewczynki, ukazuje najpiękniejsze jak i również najgorsze momenty w życiu kobiet. Niektóre sytuacje były tak realnie przedstawione, że chwilami miałam ochotę krzyczeć w autobusie i błagać o litość. Po tej powieści nie oczekiwałam aż tak mocnych scen, które znane nam są jedynie z koszmarów sennych.
Nie żyłam w czasach wojennych. Znam tylko namiastkę tego co działo się w mojej rodzinie. Jednak czytając tę książkę zrozumiałam, że problemy, które towarzyszą nam na co dzień są niczym.
W tym tomie poznajemy głównie losy Stazji, Kristine, Kostii i Kitty. Z wyjątkiem jednego rodzynka, mamy do czynienia z kobietami, które próbują być silne w tym niestabilnym świecie. Każda z nich niesie ze sobą ogromny bagaż doświadczeń, a co za tym idzie również i bólu, uczucie niespełnienia, ale także i serce przepełnione miłością.
Bo w tych czasach miłość ma prawo istnieć. Jednak czy będzie ona spełniona?
Mówiąc o historii I i II Wojny Światowej, nie mam na myśli samych suchych faktów, które rzucane są czytelnikowi jak kłody. Muszę się przyznać, że zarówno w szkole podstawowej jak i średniej nie przepadałam za tym przedmiotem. Jednak opisane wydarzenia stanowiły tło, które wkomponowało się w powieść tworząc spójną całość.

Jeżeli nie słyszeliście o tej powieści, nie przeraża Was okres wojenny w tle i jesteście na tyle dojrzali, żeby zmierzyć się z tym światem- polecam. Powtórzę to, co napisałam przy "Małym życiu". "Ósme życie" nie będzie dobrą książką dla każdej osoby. Zbyt młodzi czytelnicy mogą się zniechęcić.

Czytaliście pierwszy tom?
Może skończyliście już drugi?

Oby Gwiazdka czytała mi w myślach, bo nie mogę się już doczekać chwili, w której zacznę czytać kolejną część. Nie chcę zapeszać, ale książka dorównuje mojej ukochanej Ferrante i chwilami mam wrażenie, że jest nawet lepsza.

Miłego!