Obyczajowy kącik: Elena Ferrante "Historia nowego nazwiska"

"Uświadamia mi, że ja niczego nie zyskałam, że na świecie nie ma nic do zyskania, że jej życie zupełnie tak jak moje pełne jest różnorodnych i niedających się zaszufladkować przygód, że czas zwyczajnie płynie bez żadnego porządku i że miło jest spotkać się, żeby usłyszeć, jak szalone dźwięki jednego umysłu odbijają się echem w szalonych dźwiękach drugiego."


Wspominałam już, że uwielbiam tę serię? 
Nie? Naprawdę? Niemożliwe!
Więc teraz powiem.
Są to jedne z najlepszych książek, które odkryłam w tym roku.
Nie żartuję.
Uwaga! Jeżeli nie czytaliście "Genialnej przyjaciółki" (link do recenzji znajdziecie tutaj) to pomińcie ten post.


Szesnastoletnie przyjaciółki zbyt szybko wkraczają w świat dorosłych. Lila dopiero wyszła za mąż, a już zaczyna mieć wątpliwości czy postąpiła słusznie. Świadomość utraty tożsamości męczy ją każdego dnia. Elena w przeciwieństwie do Lili kończy edukacje w liceum i próbuje sięgnąć wyżej. Obie nie mogą żyć bez siebie, jednak razem czy osobno niszczą siebie nawzajem.


Już podczas czytania pierwszej części odczułam specyficzną (emocjonalną) więź z Heleną. Wtedy była jeszcze dzieckiem, jednak oczami wyobraźni patrzyłam na Jej świat. Teraz, gdy skończyłam kontynuację, podobieństwa pomiędzy mną a Lenu widzę jeszcze wyraźniej. Według mnie nie ma nic lepszego niż możliwość utożsamienia się z bohaterem. Wtedy każda chwila odczuwana jest dwa razy mocniej przez czytelnika.
Historia dwóch przyjaciółek bywa czasami wręcz szokująca. I nie chodzi mi tylko o brutalne zachowanie Stefana wobec Lili. To jak została przedstawiona przyjaźń, jej jasne i ciemne strony. Ukazana jest prawdziwa relacja między osobami, zawsze jedna strona musi dominować nad drugą. W tym przypadku Elena próbuje doścignąć wiecznie wybiegającą na przód Lilę (a raczej tak Jej się wydaje). I gdy czytelnik ma wrażenie, że w końcu powraca prawdziwe uczucie pomiędzy przyjaciółkami, nadchodzą wakacje, które wszystko zmieniają.
Pewnego obrotu zdarzeń zaczęłam domyślać się wcześniej, ale gdy doszło do tej sytuacji- byłam wściekła. Ba, miałam ochotę potrząsnąć tą osobą.

Świat, w którym żyją bohaterki również się zmienia. To już nie jest beztroska zabawa i prześciganie się w tym, kto wie więcej. Coraz więcej doświadczamy przemocy, bólu i cierpienia. Śmiech bawiących się dzieci zostaje zastąpiony krzykiem kłócącej się pary. Uczucie obawy przed nieznaną przyszłością towarzyszy każdego dnia.
I serce złamane, boli cały czas.
Pewien zbieg okoliczności pozwolił mi na odczucie tej powieści jeszcze mocniej. Podczas mojej podróży okazało się, że w jednym z odwiedzanych przeze mnie miast Elena studiowała. Możecie wyobrazić sobie moją radość (Włochy, ach te Włochy!).

Nie mogę doczekać się kolejnej części i choć seria liczy aż cztery książki, nie spieszę się z zakończeniem jej. Na pewno za jakiś czas wrócę do tej historii, bo według mnie przeczytać raz- to za mało.
I jestem pewna, że historia opisana przez autorkę (która pisze pod fałszywym imieniem i nazwiskiem) jest Jej autobiografią. 

Znacie tę serię?
Zachęcam Was do zapoznania się z tą niesamowitą historią. Zaufajcie mi, po przeczytaniu nie będziecie w stanie szybko o niej zapomnieć.

Miłej środy!